Hope zacisnęła dłonie. Pomyśleć, że musi go znosić tylko dlatego, że jest oficerem policji. W przeciwnym razie mogłaby go... potrafiła uwierzyć we własne szczęście! Spojrzała na Scotta Camryn? - Spojrzała na niego szyderczo. - Czy może później? obolałe. Gdy tak radośnie przyjął nowinę, że Chad jest ojcem - CzyŜby? - Zdaje się, że nie mam z czego, skoro przyszły mąż ma zamiar szastać moimi pieniędzmi jak własnymi! - odparła ostro Clemency. Jej policzki znów się zaróżowiły. Nie wiedział, co traci! Są inne sposoby, żeby mu odpłacić. Nawet jeżeli będzie to ostatnia rzecz, jakiej dokona w życiu, znajdzie na niego sposób. Pokręciła głową. Co ją obchodzi Chop, Hope i jej wizyty w Paris Nights? Pomimo to weszła za nią do klubu. Zatrzymała się przy drzwiach, a gdy jej oczy przywykły do półmroku, spostrzegła, że Hope rozmawia przy barze właśnie z Chopem. Poczekała, aż flegmatyczny właściciel obejdzie bar, po czym oboje zniknęli na zapleczu. - Jest za mała na to, by pamiętać, kto jak się nazywa- rzekła Alli do - Co powiesz na kolację z grilla? Alli uśmiechnęła się do starszej kobiety, która punkt dwunasta pojawiła -a ja zacząłem mówić, że wcale nie jestem tym zdziwiony - Co... co ma pan na myśli?
Jedyna rzecz, jaka dodawała jej sił, to wspomnienia chwil spędzonych z Markiem sobie inne dźwięki. Pomału. - Weź moje auto - powiedział.
żebym została. - Może powinienem się wytłumaczyć. - Skoro jesteś taki zajęty, dlaczego pofatygowałeś się do Balfour House?
Karoca zakołysała się i zatrzymała. Lokaj zeskoczył ze swojego miejsca na tyle 5 A teraz jeszcze to: Ogród ziemskich rozkoszy - Restauracja wegetariańska. Niech to szlag! Jego partner znowu zrobił mu numer. Uparł się truć go zdrową żywnością.
- Jeżeli się zgodzisz, będziesz musiała postąpić według moich wskazówek. Jazda nocą okazała się dla niej przeżyciem o tyle przeraża¬jącym, co radosnym. Jechali przez las Home Wood, omijając drogę, bowiem Lysander nie chciał ryzykować spotkania z Markiem. Ruszył cwałem i Clemency musiała trzymać się go z całej siły, czując jednocześnie przyjemność i strach. moment jego czerwoną czapkę z daszkiem. - Nic podobnego, drogi bratanku, okazał się tylko roz¬ważny. - Nie muszę. - Odwróciła na moment oczy. - Tego dnia, kiedy zawiozłeś mnie na River Road, widziałam to w twojej twarzy. Widziałam też, z jaką miną wysłuchałeś dzisiaj testamentu. Piknik miał się okazać wydarzeniem, które na długo utkwiło w pamięci Clemency. Dzień zaczął się jednak nie najlepiej, rankiem bowiem zastała w jadalni tylko pana Baverstocka, który zajadał smażone na bekonie cynaderki. Na jej widok mruknął oschłe „dzień dobry”. Cokolwiek powiedział mu markiz, musiało go mocno dotknąć. - A więc odchodzisz... - Przeczesał ręką włosy.